نقشه‌های جامع علمی کشورها را باید تصاویری از شاخص‌هایی دانست که در آن مقصد نهایی یا مقاصد میانی رهبران مکاتب فکری دارای جهان‌بینی‌های متفاوت از نظام هستی مشخص شده است. رهبران می دانند که چگونه باید نقشه راه و چشم انداز مناسب خود را به تصوی بکشند. اگر چه تحقق نقشه جامع علمی هر کشور وابسته به ساز و کارهای طراحی شده در قالب نظام نوآوری آن کشور است اما بدون شک، نوآوری‌ها، نقش‌ آفرینان اصلی این عرصه هستند. زیرا نوآوری، مشارکت عمومی مخاطبان را در هزینه‌های پیاده سازی نقشه جامع علمی فراهم می‌سازد و تولد هر نوآوری وابسته به کشف مسایل سیستم‌های پیرامون انسان و ارایه راه‌حل آن‌ها در محدوده سیستم و فناوری موجود، یا تولید فناوری‌های جدید و یا کشف علوم جدید مبتنی بر فلسفه‌های فکری زیربنایی است.
شایسته است ایران اسلامی، از طریق جاری سازی استراتژی‌ها و تکنیک‌های کشف و حل مساله در سازمان‌ها و صنایع ایران، زمینه تحقق نقشه جامع علمی کشور در افق ۱۴۰۴ را فراهم سازد.